laatste weken Vietnam: Hue, Hanoi, Halong Bay, Noordwesten Vietnam

Hue  25 feb - 28 feb
We kwamen eind van de middag aan in Hue. We werden heel vriendelijk ontvangen door Nguyen de beheerder van de guesthouse Sunny Fine en zijn familie. Nguyen spreekt goed Engels hij is architect, zijn zus is rechter en beide ouders zaten bij de politie. Een gezellige boel met allemaal kleine kinderen. Erg gevaarlijk voor Sarah, ik wil ze namelijk allemaal mee naar huis nemen. Iedereen loopt ook met elkaars kinderen te sleuren. Overdag zijn de oma's de oppas maar nieuwsgierige buurvrouwen komen ook altijd even buurten of knuffelen met de kinderen. Net zoals ik .
Nguyen gaf ons een top tip voor een lokale eettent. Je kent het wel TL lichten, plastic stoeltjes, lekker rommelig, maar heerlijk eten en dat voor maar VD30.000 dat is nog geen €1,50. Ze spraken geen Engels. Je kreeg een bord met rijst en je kon gewoon aanwijzen wat je wou hebben (kip, vis, varken, groente, ei, tofu). Simpel maar lekker. Hier hebben we elke avond dat we in Hue waren gegeten.

Volgende dag hebben we een fiets gehuurd en een bezoek gebracht  aan de citadel en de verborgen stad. Super groot complex maar erg beschadigt door oorlogen en natuurrampen. Ze zijn langzaam delen aan het renoveren. 

We hebben voor het eerst in Vietnam wat regen gehad. Wel lekker want het is best warm. Ze zeggen hoe noordelijker je gaat hoe kouder, maar ook daar wordt het warmer dus we hebben wat weer betreft tot nu toe geluk. Niet te koud en niet te warm.

Door een stad fietsen blijft leuk. Natuurlijk over de parfume river gefietst. Erg beroemde rivier maar ik vond er niks bijzonders aan, gewoon een rivier. 
Na onze gebruikelijke diner bij de lokale tent even een drankje gedaan. Eerst bij een café met alleen maar Vietnamese jongeren. Later naar de bar van de backpackers hostel. 

Daar hebben we een Amerikaan ontmoet die in Vietnam is geboren maar op zijn 2de verhuisd is naar Amerika en later ook een wat ouder Iers stel die al voor de vijfde keer in Vietnam waren. Op een gegeven moment dat we een drankje aan het doen waren in het Hostel met de Amerikaan, kwam Mike, ook een Amerikaan, naar ons toe of we zondag nog in Hue waren voor een bezoek aan een weeshuis. Helaas zijn we dan al naar Hanoi, maar mssn is dat ook goed want ik ben bang dat ik dan ieder kind mee naar huis wil meenemen en ik heb mijn moeder beloofd geen kinderen of een Aziatische man met mooie onschuldige grote bruine ogen mee naar huis te nemen. Tja en je luistert natuurlijk altijd naar je broeder .

In de guesthouse een Oostenrijkse meid Andrea ( Andi) ontmoet. Zij heeft een jaar om te reizen, gesponsord door haar ouders! Erg gezellig gekletst ze was al wat maanden onderweg en ze wil ook naar Laos en Cambodja. Ze is nu nog op reis met haar beste vriendin maar die gaat over een week weer terug. Ze was voor 5 weken op soort van bezoek bij Andi.

De ene laatste dag (27 feb) scooter gehuurd in de middag en naar Tu Duc tombe, Khai Dinh tombe en Thien Mo pagode geweest.  De twee tombes waren mooi. De Pagode vonden wij niet bijzonder maar wel mooi uitzicht. De weg naar deze drie plekken was fantastisch mooie groene bergachtige omgeving en vnl langs een rivier gereden en af en toe zie je wat kleine overblijfselen van het keizerlijke rijk.

Ben nog wat vergeten te vertellen wat ook typisch Vietnamees is: vuil verbranden zelfs bij toeristische attracties zoals tempels of tombes. Het wordt in het noorden wel wat schoner op straat tenminste we zien vuilniswagens of straatvegers.

Peter krijgt nu ook steeds vaker marihuana aangeboden. Bij het begin moet je een beetje lachen maar op een gegeven wordt het wel beetje raar. Hé pssst buy marihuana? Het zal vast aan het uiterlijk liggen van Peter . 

De laatste dag hebben we een beetje rondgehangen. S ochtends kwam er een vrouwtje naar de guesthouse om mijn teennagels te lakken en dat voor maar €2. Wat een service!!! Dus ik heb nu weer mooie rode nagels. Peter is ook even langs de kapper geweest voor hoofdhaar en baardhaar.

' s Middags even drankje gedaan en lichte lunch voordat we de nachtbus namen naar Hanoi. En opeens zagen we het Ierse stel op het terras zitten dus gezellig gekletst en drankje gedaan samen. Grappige is dat je vaak dezelfde mensen tegenkomt of van de bus of een guesthouse of van een bar/ restaurant. Tja iedereen doet toch een beetje dezelfde route.

1 Maart kwamen we met de nachtbus aan in Hanoi. De Nachtbus was beter dan de vorige keer. Dit keer een busrit van 13 uur maar we sliepen beneden. We kwamen dus redelijk uitgerust aan en wie stond ons op te wachten in het hostel. Andi met haar vriendin Jeani. In Hanoi hebben we af en toe met elkaar afgesproken voor wat drinken. En wie er ook was was Brad, de Amerikaan die we in Hoi An hadden ontmoet. Hij zou een bus nemen naar Laos maar bus was kapot dus hij moest een dag wachten. Erg leuk om Brad weer te zien. We hebben met zijn drieën ontbeten en zijn toen naar het vrouwenmuseum geweest. Erg indrukwekkend je krijgt een beeld van de vrouwen die op straat eten of dingen verkopen en ook de vrouwenrollen in de Vietnamese gemeenschap. Meest indrukwekkende was nog de vrouwen die in de oorlog hebben gevochten. Er waren echt Special Forces van alleen maar vrouwen. Ze deden gewoon zwaar werk en vochten gewoon mee. Ondertussen verzorgde ze ook de gewonde en ook de kinderen die tijdens de gevechten geboren zijn. Heel bizar! Na het museum was het tijd voor lunch en hebben we helaas afscheid moeten nemen van Brad. 

In Hue had ik een mail gestuurd naar Hugo, een neefje van mijn oom en tante Nico en Irene. Hij woont met zijn vriendin in Hanoi. We hebben afgesproken om wat te drinken. Was erg leuk en hij had ook wat leuke tips voor ons. Lekker drankje gedaan aan het mooie meer midden in het centrum. Je ontsnapt dan ook even aan het drukke verkeer. 

Volgende dag hebben we een tour geboekt near Halong Bay ( 3- 5 maart) en naar het noord westen van Vietnam (6-12 maart).Halong Bay is een van de zeven natuur wereld wonderen. Het zijn hoge rotsen die boven de zee uitstijgen en het zijn er niet een paar maar honderden misschien wel duizenden.

Helaas hadden we niet super mooi weer. De eerste twee dagen zaten we op een boot, waar we ook sliepen, met een Italiaanse familie ( dochter met ouders en een vriend van de ouders) en een Indiase jongen die geboren is in Kenia en nu in Londen woont. Het eten op de boot was super. Jay, de Indiase jongen, is vegetariër en eet geen ei af en toe mochten we ook wat van hem proeven en dat was echt verrukkelijk. Na een tijdje varen in de buurt van Cat Ba eiland zijn we gaan kayaken. Het was op zich lekker weer. Erg leuk om via een kayak de omgeving te verkennen. De dag erop hebben we ook een grot bezocht. Ik was erg blij met de mededeling dat de gids een beetje bang was aangezien hij de laatste keer dat hij daar was een slang heeft gezien. Bedankt voor deze mededeling, dacht ik. Peter werd meteen enthousiast en ging op zoek. Alle kleine holen en gaten werden bekeken. De gids en Jay durfde niet echt dus merendeel liep ik voorop. Beetje omgekeerde wereld. Tja Aziatische mannen zijn niet echt stoer dat blijkt maar weer . De grot was erg mooi, ze hebben hier dingen gevonden van prehistorische mensen. Erg mooi en vanuit de grot konden we ook de Italiaanse familie aan de andere kant van de rots zien kayaken. Mooi gezicht.

Na twee dagen zijn we terug gevaren naar de haven van Halong City. Daar hebben we afscheid genomen van de rest en zijn met de gids naar een haven iets noordelijker gereden naar Cai Rong. Daar zijn we naar Bai Tu Long Bay gevaren en hebben geslapen op het eiland Quang Lan. Op dit eiland hebben ze sinds december elektriciteit en dus ook WiFi. Het is ongelofelijk maar tot nu toe hebben we overal WiFi gehad. De ene keer wat beter dan de andere keer en soms maar heel even, maar toch. Helaas was het deze dag en de volgende dag aan het regenen regenen en nog eens regenen. Het uitzicht was daardoor ook wat minder. Toch hebben we een mooie boottocht gemaakt en eenmaal op het eiland naar de homestay gefietst. 
Na douchen en het installeren van de kamer kregen we les in het maken van springrolls en hebben we deze ook tijdens het eten opgegeten.

Dat ze net elektriciteit hebben op het eiland hebben we ook gemerkt, 's ochtends was er geen elektriciteit. Gelukkig heeft dat minder gevolgen in Vietnam dan in NL. Vriezer en koelkast kennen ze niet en ze koken nog op vuur. 

Op de terug weg naar de haven van Cai Rong hebben we in de regen gekayakt. Het was niet koud het water was zelfs warm. Wel waren er wat golven dus het was af en toe wel stevig peddelen en ik kreeg ook een golf over mij heen. Het kayaken blijft een leuke bezigheid om het gebied te verkennen en om echt in de omgeving op te gaan. De rosten zijn dan echt gigantisch.

Onze gids was een jongen van 25 jaar, beetje vreemd. Kwam later wel iets los maar was erg op zichzelf. Liep wel in een voetbal tenue van NL elftal. Hij is gek op voetbal.
Eind van de dag werden we afgezet in onze hostel in Hanoi.

De Volgende dag, 6 maart, begon onze tour naar het Noordwesten van Vietnam. Met onze gids Dat  en onze chauffeur Thi. Eerste stop was Ba Be Lake. Een heel mooi meer waar we een boottocht hebben gemaakt naar uiteindelijk een waterval. De waterval op zich was niet heel bijzonder, maar het meer was erg mooi. Omringt door bos, allemaal verschillende kleuren groen en aan de oevers allemaal mensen die rijst verbouwen of groente. We verbleven in een homestay, dus bij een familie in huis. Het was wel een drukke homestay want we waren niet de enige gasten: 3 Franse dames, een Frans/Duits stel en een Zwitser. 

Grappige van het stel was dat hij uit DL kwam en zij uit Frankrijk. Ze zijn al 35 jaar getrouwd en vanaf het begin van hun relatie hebben ze afgesproken dat ze tegen elkaar praten in hun moedertaal. Dus hij praat Duits tegen haar en zei Frans tegen hem. Wel grappig om een gesprek te volgen waar twee talen door elkaar worden gesproken.

Volgende dag, 7 maart, zijn we naar Cave Hua Ma gefietst op een veel te kleine fiets. Ontzettend mooie grot erg diep en donker. Hierdoor zijn filmpjes en foto's niet echt gelukt, maar het was erg bijzonder om rond te lopen. Op terug weg ook stukje gelopen langs de verschillende boerderijen. Het zit hier vol met dieren vooral kleine jonge dieren. Dit had echt wat geweest voor vrienden van mijn ouders, Miranda en Harry, die gek zijn van dieren. Harry en Miranda jullie hadden hier echt niet weggekomen: puppies, kittens, biggetjes, jonge geitjes en kuikens. Erg schattig, lopen lekker los te banjeren. 

Eind van de dag 5 uur in de auto gezeten naar onze nieuwe bestemming Bac Lac. 
Tijdens deze Tour kregen we 3x per dag Vietnamees eten dus dat betekent rijst, rijst, rijst en nog eens rijst. Ontbijt was iets gevarieerder maar wel Vietnamees op 2x pannenkoeken na, noedelsoep, Vietnamees broodje met worst en Vietnamese pannenkoek dat is eigenlijk noedelsoep maar dan met een soort opgerolde deeg met vulling wat je dan in je soep doopt, soort van dumpling. 

In Bac Lac (8 maart) hebben we een Lolo dorpje bezocht. Was een 5 km klim tot dat we midden in de bergen bij een afgelegen dorp kwamen, nou ja dorp meer aantal huisjes bijelkaar. De Lolo's zijn een van de drie stammen die in het noorden van Vietnam leven. Dat we in het dorp aankwamen werden we meteen uitgenodigd voor een heerlijk kopje rijstwijn ( het was nog geen lunchtijd denk uurtje of 10) want er was de dag daarvoor een stel getrouwd dus het was vandaag 'restjesdag'. Rijstwijn ging wel snel als je even niet opletten werd je glas weer bijgeschoven en moest je weer proosten, een hand geven, en in 1 achter overslaan. Na een paar borrels werden we ook uitgenodigd voor lunch maar gelukkig kon onze gids ons op een vriendelijke manier verontschuldigen, we hadden namelijk nog andere dingen op het programma. Met een redelijk licht hoofd liepen we naar beneden waar we werden opgewacht door onze chauffeur en we weer heerlijk gingen lunchen. En raad is wat op het menu stond... Inderdaad rijst!

Na de lunch naar volgende bestemming gereden we zijn toen onderweg gestopt bij een groepje kinderen van de Mhong stam. Dit is de armste groep mensen in Vietnam en dan bedoel ik ook echt arm. Even uitgestapt en ballonnen uitgedeeld die ik van mijn vriendin Wendy had gekregen. Op een gegeven moment kwamen er kinderen weet ik veel waar vandaan. helaas geen genoeg ballonnen dus dan maar delen. 

Volgende dag ( 9 maart) waren we in Mèo Vac. Voordat we de dag gingen beginnen hebben we eerst snoep ingeslagen voor de kinderen. Vandaag zouden we langs verschillende dorpen komen waar Mhong stammen wonen. Ze zijn zo arm omdat ze in rotsachtige gebieden wonen met weinig water. Verbouwen van rijst is haast onmogelijk en sommige leven alleen van een beetje mais. Onderweg kwamen we langs een school en werden we door de leraren uitgenodigd voor kopje thee en wat lekkers (wat snoepjes en zonnepitten). Natuurlijk alle kinderen van de school snoepje gegeven. Hier zag je goed het verschil tussen arm en minder arm ( want veel hebben ze nog steeds niet). Sommige kinderen zijn zo vies en hebben versleten kleren aan of geen kleren aan. Waar ze wonen is water heel schaars dus wassen zit er niet vaak bij. Gelukkig liepen er ook schone kinderen rond dus er wordt geen onderscheid gemaakt. Wel begrepen we van de leraren dat de Mhong kinderen vaak al vroeg van school gehouden worden omdat ze moeten helpen op het land of hun broertjes of zusjes moeten verzorgen. Je ziet echt kinderen van 5/6 jaar slepen met een broertje of zusje. Het greep mij wel even aan. Al die schattige vieze koppies. Ik wou ze meenemen naar ons hotel, lekker even douchen en schone kleren kopen. Maar wat heeft het voor zin, ze zijn zo weer vies dus dan maar een extra snoepjes. Al zijn alle kinderen ontzettend verlegen. Dat ik een meisje mocht optillen was wel een bijzonderheid. Dat meisje raapte zelfs kleine kruimeltjes op van de grond tussen het zand en de rotzooi. Oe...dat doet wel wat met je. Ook kinderen die gewoon in hun blote billen lopen. Grappige was dat we twee meisjes zagen spelen en opeens trokken ze allebei broek naar beneden en gingen gewoon midden op het schoolplein plassen, niemand die zich daar wat van aantrekt.

Na het schoolbezoek zijn we verder het dorp ingetrokken. Wat een armoede, mensen hebben echt bijna niks. Het uitzicht vanaf de dorpen is echt adembenemend. Hoe ze wonen is heel armoedig maar de locatie zou je qua uitzicht wel vijfsterrenhotel kunnen noemen. Om naar onze volgende bestemming te gaan moesten we over de Ma Pi Leng pas. We slofde echt met het weer en het uitzicht was adembenemend.

Volgende dag, 10 maart, waren we in Dong Van. We zijn de dag begonnen met het lopen door het oude dorp. Nou ja oud in Vietnam is oud 100 jaar. Je zag wel wat Franse invloeden terug in de huizen. Eenmaal het dorp uit zie je allemaal mensen hard aan het werk op de rijstvelden. We kwamen ook een gezin tegen die met de weg bezig was. De gids vroeg wat ze per dag verdienen voor dit hele zware werk, dat was VD150.000 oftewel €6. Dit werk is erg zwaar stenen door midden hakken en verslepen en hier zat ook een jonge meid bij en een oudere vrouw, die gewoon mee werken. 

Natuurlijk ook wat cultureels gedaan, Paleis bezocht van de Mhong koning, die bekend stond om zijn verkoop van Opium. Zag er niet echt uit als een Paleis, maar voor de Mhong mensen is dit nog steeds een bijzondere plek.

Toen weer de auto in voor een lange rit naar volgende dorp. Onderweg gestopt voor een thee pauze bij een Vietnamese lerares. helaas sprak ze geen Engels maar ik merkte dat we een klik hadden. Twee dagen ervoor was het ( net zoals in NL) nationale vrouwendag. In Vietnam wordt dat groots gevierd. Ze vertelde ons dat ze nog steeds een kater had van dat feest. Ze was erg grappig en had humor. Ze is getrouwd en heeft een dochtertje. Haar man is doordeweeks weg om te werken. Ze vertelde dat haar man ook grapjes maakt en had gezegd dat hij haar ging verkopen aan de Chinese zodat hij wat geld had. Natuurlijk moesten we allemaal lachen. We werden uitgenodigd om daar te blijven slapen en de volgende dag mee te gaan naar haar school. Helaas ging ons dat niet lukken vanwege de tijd, maar de volgende keer als ik ooit terugkom ga ik zeker bij deze dame langs.

In Ha Giang we verbleven we in een echte homestay. Eten met het gezin en slapen in de woonruimte, ze kennen geen slaapkamers, gezellig met zijn allen. Ze hadden niet veel wel een douche met warm water en schoon toilet en een hele grote flatscreen. WiFi hadden ze ook al lag die er de hele avond uit. Deze familie had het voor Vietnamese begrippen goed. Ook heel veel dieren, katten, koeien, kippen, eenden, varkens en alles loopt gewoon los rond. Echt een beetje boerderij gevoel. Hier heeft Peter ook de ranzigste openbare toilet ooit bezocht. Toiletten zijn hier af en toe ook wel afzien, maar bestand op nul kijken naar een schoon plekje, vaak erg klein. Je ding doen en wegwezen. Peter heeft er een filmpje van gemaakt. Ik zou zeggen kijk voor jezelf.

Onze laatste dag van de Tour (11 maart) zijn we van Ha Giang naar SaPa gereden. Na de ochtendwandeling in Ha Giang kwamen we uit bij een klein tentje waar we de suikerriet hebben geprobeerd. Lekker knagen aan zo lekker dikke tak. Niet echt mijn ding maar Peter vond het erg lekker. De autorit was een lange reis maar we zijn onderweg gestopt bij Láo Cai om een kijkje te nemen bij de grens met China. Wel grappig er loopt een rivier en de ene helft is van China en de andere helft is van Vietnam. Hoe doe je dat dan met vissen, vroeg ik mij af. Was niet heel erg interessant, maar toch grappig om zo dichtbij China te zijn, je kon er naar toe spugen zo dichtbij.

5 minuten voordat we arriveerde in SaPa werd het heel mistig en regenachtig en dit is niet gestopt voordat we uit SaPa vertrokken. We hebben niks van deze stad kunnen zien. Je kon de overkant van de straat niet eens zien. Daarom ook besloten om de volgende dag, 12 maart, afscheid van elkaar te nemen. Ik naar Laos, Peter terug naar Hanoi en hij vliegt maandag naar Nieuw Zeeland. 

Vietnam is een geweldig land. Je hebt als toerist niet echt door dat het communistisch is. Over het algemeen zijn mensen erg vriendelijk. Zelfs de armste mensen hebben ons uitgenodigd om te blijven eten of slapen. Het heeft alles, strand, bergen, vlakte, rijstvelden, warm weer, koud weer. Erg afwisselend en gevarieerd. Zeker een aanrader om te bezoeken.

Terwijl ik dit typ ben ik al in Laos, maar daar schrijf ik de volgende keer wat over.
Hopelijk gaat alles goed ket jullie. Ik hoor dat het weer wat beter wordt in NL. Lekker hoor!
Dikke X vanuit Luang Namtha in Laos.